Thursday, June 15, 2017

Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΡΕΥΝΑΣ - ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ; ~ Ατμαν ΝΙτυανάντα


 Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΡΕΥΝΑΣ - ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ; 
Παρότι νοιώθω ότι είμαι ο Γιάννης, η Μαρία...κ.λπ., παρότι νοιώθω ότι είμαι το σώμα, παρότι νοιώθω ότι είμαι αυτή η οικεία αίσθηση εγώ, παρότι νομίζω ότι είμαι αυτό που σκέπτομαι, αυτό που πιστεύω ή νοιώθω για τον εαυτό μου ότι είμαι, δεν είμαι τίποτα από όλα αυτά.
Αν δεν είμαι τίποτα από όλα αυτά τότε, Ποιος είμαι; ή καλύτερα, Τι Είμαι;
Μαζευτείτε μέσα σας και αναρωτηθείτε ξανά και ξανά με όλη σας την προσοχή (με ήρεμη προσοχή) και διακρίνετε τι  υπάρχει, τι αντιλαμβάνεστε  πέρα από όλα τα παραπάνω αναφερόμενα που δεν είστε. Διακρίνετέ μέσα στη σιωπή του νου, τι είναι αυτό που υπάρχει πάντα εκεί, ακίνητο, σιωπηλό, αμετάβλητο, ανέγγιχτο από ότι συμβαίνει στο σώμα και τον νου.
Αν ο νους αρχίζει να περιπλανιέται ξαναθυμίστε στον εαυτό σας ήρεμα. Αν δεν είμαι ο Γιάννης,..., δεν είμαι το σώμα, δεν είμαι η αίσθηση εγώ, δεν είμαι ότι νοιώθω ότι είμαι, δεν είμαι οι ιδέες και οι πεποιθήσεις που έχω για μένα και ότι νομίζω πως είμαι, τότε, Ποιός Είμαι ή Τι Είμαι;
Κάντε την ερώτηση, αναρωτηθείτε βαθιά, και μείνετε σε ήρεμη επίγνωση. Μείνετε σε ήρεμη αντιληπτική προσοχή, διερευνώντας ήρεμα και απαλά τον εαυτό σας.
Αν η προσοχή και νους πάνε στο σώμα, τότε πείτε: Δεν είμαι το σώμα. Αν δεν είμαι το σώμα, τότε, Ποιός Είμαι; ή Τι Είμαι;
Αν η προσοχή πάει στις σκέψεις, πείτε: Δεν είμαι οι σκέψεις. Αλλά αν δεν είμαι οι σκέψεις, τότε, Ποιός Είμαι; ή Τι Είμαι;
Αν η προσοχή  πάει στα συναισθήματα, πείτε: Δεν είμαι τα συναισθήματα ή δεν είμαι αυτό που νοιώθω. Αλλά αν δεν είμαι αυτά, τότε, Ποιός Είμαι; ή Τι Είμαι;
Αν η προσοχή  πάει στην αίσθηση εγώ, πείτε: Δεν είμαι αυτή η αίσθηση εγώ. Αλλά αν δεν είμαι αυτή η αίσθηση εγώ, τότε,  Ποιός Είμαι; ή Τι Είμαι;
Οπουδήποτε και να πάει η προσοχή μας κάνουμε την αναρώτηση που προτείνεται  παραπάνω και με ήρεμη διερευνητική  προσοχή και επίγνωση αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας όλο και πιο προσεχτικά με σκοπό να διακρίνουνε τι υπάρχει στην επίγνωση μας πέρα από το σώμα, αυτά που νοιώθουμε στο σώμα, τα συναισθήματα, και τις σκέψεις.
Μην προσπαθείτε έντονα ή με πίεση να κάνετε αυτήν την διερεύνηση. Αναρωτηθείτε όπως το εξήγησα παραπάνω και με ήρεμη  προσοχή αντιληφθείτε τι υπάρχει, τι αντιλαμβάνεστε μέσα σας.
Απορρίψτε ως μη εαυτό σας με τον τρόπο που εξήγησα παραπάνω οτιδήποτε πέφτει η προσοχή σας (το σώμα, οι σκέψεις, τα συναισθήματα κ.λπ.) και αναρωτηθείτε, Ποιος ή τι πραγματικά Είμαι, αν δεν είμαι όλα αυτά που νομίζω ότι είμαι;

Σκοπός αυτής της πρακτικής είναι να ησυχάσει τελείως ο νους ώστε να απορροφηθεί στην σιωπή και να έχει άμεση εμπειρία του σιωπηλού υπόβαθρου της Συνειδητότητας και όχι να δοθεί απλά μια διανοητική απάντηση, να υπάρξει μια κατανόηση ή να έχουμε μια πνευματική εμπειρία. Και απώτερος σκοπός είναι να συνειδητοποιηθεί ότι είμαστε αυτό το σιωπηλό υπόβαθρο και τέλος να εδραιωθούμε σε αυτό και να διαλυθεί τελείως το εγώ με όλες του τις εκφράσεις. 


Αυτό που είμαστε είναι κενό περιεχομένου και αίσθηση ταυτότητας. Είναι κενό, αλλά γεμάτο ζωή, πλήρες στον εαυτό του, ειρηνικό και ευδαίμων. Είναι ακίνητο και κάνει τα πάντα να κινούνται. Είναι αόρατο αλλά κάνει τα πάντα να γίνονται αντιληπτά από το νου και τις αισθήσεις. Είναι αγαπητό σε όλους (όλοι αγαπάμε τον εαυτό μας αλλά μπερδεύουμε τον Εαυτό μας το σώμα και έτσι γινόμαστε εγωιστές) και κάνει τα πάντα να είναι αγαπητά.  Είναι σιωπηλό αλλά φωνάζει είμαι εδώ δια της σιωπής του.
Δεν βλέπουμε τον Εαυτό μας όπως είναι  (και τον αληθινό Εαυτό μας, αλλά και τον εγωικό εαυτό) γιατί φοράμε γυαλιά, που είναι τα φίλτρα του εγώ και του προγραμματισμένου νου. Ο αληθινός Εαυτός μας είναι παρών αλλά τον ψάχνουμε όπως μερικές φορές ψάχνουμε τα γυαλιά μας ενώ τα φοράμε. Ο μονός τρόπος να δούμε καθαρά τον Εαυτό μας είναι να καθαρίσουμε τον νου από όλες τις ψευδαισθήσεις και τις στρεβλώσεις του, με κυρίες το ‘εγώ’ και το ‘δικό μου’ τις επιθυμίες, τις προσκολλήσεις, την υπερηφάνεια, τον θυμό και τον φόβο.
Μαζί με την προτεινόμενη εδώ άσκηση αυτοέρευνας θα πρέπει να φροντίζουμε καθημερινά όπως πλένουμε το σώμα μας να πλένουμε τον νου μας. Ο εξαγνισμός του νου θα μας επιτρέψει να κάνουμε αυτήν την διερεύνηση με διαύγεια και διάκριση και να αντιληφθούμε κάποια στιγμή το προφανές, ότι είμαστε η ζωντανή σιωπηλή παρουσία συνεχώς παρούσα, αιώνια, απεριόριστη, ειρηνική, πλήρης και μακάρια.